Airto Moreira - I’m Fine. How Are You? (1977)

1. I'm Fine. How Are You?
2. Meni Devol
3. La Tumbadora
4. The Happy People
5. The Road Is Hard (But We're Going To Make It)
6. La Cumbia De Anders
7. Celebration Suite
8. Nativity

Środa, wracam do domu i podchodząc do drzwi, słyszę muzykę. Otwieram, wchodzę, a tam domownicy tańczą przy piosence Copacabana (At the Copa), której autorem jest Barry Manilow. Przyznam, zapomniałem że mam w kolekcji Manilowa i zapomniałem jak lubię brazylijskie rytmy. W pamięci zacząłem szukać płyt, które do tych rytmów się odnoszą. I wtedy jak byk, stanął mi przed oczami Airto i ta świetna, niebieska okładka…

Moreira to znakomity perkusista oraz mistrz instrumentów perkusyjnych. Jak się Państwo domyślają Moreira jest Brazylijczykiem, ale pod koniec lat sześćdziesiątych wyemigrował do Stanów. Chwilę wcześniej poznał inną znakomitość muzycznego świata Brazylii, którą jest Flora Purim, jego późniejsza żona. Moreira współpracował z bardzo wieloma muzykami, dość wymienić takich Artystów jak Miles Davis, Gato Barbieri, Antonio Carlos Jobim, George Benson czy Al Di Meola, a także takimi zespołami jak Return To Forever czy Weather Report. Ci wszyscy wykonawcy to jedynie szczyt ogromnej góry artystów z którymi współpracował. Prócz tego było też oczywiście miejsce na  twórczość solową. I dziś przedstawiam album, który poznałem przypadkowo. Kopiąc w płytach winylowych, w jednym z nowojorskich komisów, natknąłem się na ten właśnie album. Pojęcia nie miałem co to, dopiero sprzedawca mnie uświadomił i jednocześnie podziękował. Mówi – Stary, nie słuchałem tego wieki, zaraz zapodamy. Wrzucił płytę na gramofon i sklep zalała kapitalna muzyka, nawet trochę potańczyliśmy z innymi miłośnikami muzyki.

Na całym krążku wyraźnie czuć rytmy brazylijskie przez co muzyka jest ciepła w odbiorze, noga chodzi i ogólnie wywołuje wyśmienity humor.

Zacznijmy od utworu tytułowego. Złowieszczy początek z demonicznym śmiechem na czele, ale chwilę później wskakujemy na właściwe rytmy i jesteśmy w Brazylii. Świetne wokalizy Moreiry plus znakomite solo saksofonu Toma Scotta, no i te wszystkie perkusjonalia. Kapitalny utwór.

Meni Devol, która od pierwszych dźwięków przenosi nas do równikowej dżungli. Dopiero po chwili muzyka wyraźnie łagodnieje i robi się piosenkowo przez co można odnieść wrażenie, że to jedna ze słabszych pozycji na tym albumie. Przyznam, że mi osobiście absolutnie nie przeszkadza ta kraina łagodności.

W La Tumbadora przyspieszamy i na początek usłyszymy znakomity basowy popis Byrona Millera. Dalej? Taniec i gorące rytmy samby. Taneczne rytmy samby porwą nas również w Happy People. Oczami wyobraźni widzimy karnawał w Rio i te masy szczęśliwych ludzi, którzy w większej części na co dzień stykają się z biedą, przestępczością i narkotykami. Ale muzyka potrafi sprawić, że zapominają o tym i choć przez moment bawią się będąc szczęśliwymi ludźmi. No posłuchają Państwo kompozycji Celebration Suite. Toż to czysty karnawał i zabawa. Znakomity utwór.

Po drodze mamy jeszcze spokojny, oparty na delikatnych syntezatorowych dźwiękach La Cumbia De Anders (chyba najsłabszy utwór na płycie), a zaraz po nim cudowny The Road Is Hard (But We’re Going To Make It), której autorką jest Flora Purim. Kapitalne wokalizy małżonków z Florą na czele, genialny saksofon i w ogóle niesamowity klimat tego utworu. Choćby tylko dla tej kompozycji warto mieć tę płytę.

Całość zamyka Nativity, w którym na basie zagrał Jaco Pastorius i jego umiejętności możemy podziwiać od samego początku utworu. Gdzieś w tle padający deszcz, odgłosy tropikalnego ptactwa, plemienne fujarki, bębenki, porywy wiatru, w końcu burza. Czujemy się jakbyśmy byli w środku dżungli.  Z jednej strony fascynacja z drugiej ogromny niepokój. Pastorius w roli głównej, brzmi naprawdę świetnie.

To naprawdę dobra płyta, do tańca, do poprawy humoru, do marzeń o wyprawie na drugą półkulę, w dzikie ostępy Amazonii, a zaraz później na ulice Rio w sam środek karnawału. Słuchacz otwarty na muzykę świata powinien być ukontentowany, a i cała reszta znajdzie na tym krążku coś dla siebie. Zabawa gwarantowana.