George Michael - Addendum

Nadal nie mogę się otrząsnąć. Śmierć Michaela jest dla mnie jak śmierć członka mojej najbliższej rodziny. Jak już wspominałem George był od zawsze obecny w moim życiu, oczywiście muzycznie obecny. W latach osiemdziesiątych jako smarkacz tańczyłem i wygłupiałem się  z moją starszą Siostrą przy piosenkach Wham! Club Tropicana (George napisał ją i zaaranżował mając 19 lat) oraz Wake Me Up Before You Go Go. Później były Everything She Wants, która stała się jedną z moich ulubionych już w życiu dorosłym (sporo prawdy w tym tekście)…

Pewnego dnia pojawiła się w domu piosenka (oczywiście nagrana z radia). Była to Where Did Your Heart Go? Piękna ballada przy której moja Siostra pochlipywała do poduszki. Ale największymi przebojami niewątpliwie były wtedy Careless Whisper (George napisał ją mając lat siedemnaście!) i Last Christmas. No przy tych utworach nasz telewizor Elektron (produkcji radzieckiej) dawał z siebie wszystko. Oczywiście chodzi o jego głośnik. Człowiek był w siódmym niebie. Siostra jako że umawiała się już na randki i kojarzyła co to nastoletnia miłość, wzdychała do ekranu, marząc o takim pięknym chłopcu jak George. Oczywiście ja nabijałem się z niej mówiąc, że zakochała się w telewizorze. Doprowadzało to moją Siorę do furii i kończyło się to zawsze tak samo „Mamo zabierz tego gnoja”. Mama uśmiechała się pod nosem a Tato patrzył na to wszystko z politowaniem. 

To były czasy plakatów, którymi cały pokój był wyłożony. Oczywiście wśród wielu wykonawców i zespołów były też postery George’a i Wham! Pamiętam jego zdjęcia kupowane na majowych odpustach. Kto to jeszcze pamięta? Pamiętam też jak pewnego dnia Siostra przyniosła do domu kilkanaście egzemplarzy pisma młodzieżowego Bravo (oczywiście po niemiecku). No to już było święto lasu, ale i tragedia. Z jednego z tych pism dowiadujemy się, że Wham! się rozpada. Rozpacz w domu, tak było. Ale chwilę po tym ukazuje się piosenka sygnowana jedynie nazwiskiem Michael. Chodzi o A Different Corner. Przepiękny wyciskacz łez. Pamiętam jak usłyszałem ją na żywo w wykonaniu George’a, otoczony ze wszystkich stron kobitami, które płaczą. To naprawdę mocne przeżycie. Człowiek na własne uszy i oczy widzi jak muzyka oddziałuje na innych, jak można ją odczuwać i w końcu jak silnym przeżyciem jest wysłuchanie na żywo ukochanych piosenek. Takich momentów się nie zapomina nigdy. Mniej więcej na początku roku 1987 polskie radio gra duet Aretha Franklin – George Michael. Chodzi o piosenkę I Knew You Were Waiting (For Me). Michael był pierwszym białym wykonawcą, który zaśpiewał z Arethą. Ale jeszcze tego samego roku nadchodzi trzęsienie ziemi w muzycznym świecie pop. George wydaje swój debiutancki album Faith, który zbiera wszystkie możliwe nagrody. Piosenki są grane ciągle i ciągle. Kaseta z tym albumem, która wylądowała w naszym domu gdzieś w początkach 1988 została doszczętnie przez nas zajechana. 

I właśnie w tym miejscu chciałbym przedstawić dziesięć piosenek George’a, które są dla mnie arcyważne. Proszę nie brać do siebie, że nie wrzucam tu piosenek Wham! czy też tego, że (o zgrozo!) nie będzie tu Careless Whisper. One też są ważne, bardzo ważne. Przecież przy takim Careless Whisper przetańczyłem niezliczoną ilość razy z przepięknymi dziewczynami, później jeszcze piękniejszymi kobietami. Wiążą się z nią cudowne wspomnienia damsko-męskich wieczorów i nocy. Ta piosenka to talizman za pomocą którego kobiety stawały się bardziej otwarte, pękała skorupka codziennej walki i zmagań. Na czoło wychodziło ich dobro, ciepło i zaufanie. Dlatego nie chcę o tym pisać, nie chcę aby to źle brzmiało, a już kompletnie nie chcę aby świadczyło to jakoś źle o kobietach, które dla mnie są cudownymi istotami, którym należy bić pokłony i kochać je z całego serca. 

Wracamy do piosenek i zaczynamy od płyty Faith.

Ta jest nierówna, jest taką trochę zbieraniną i dlatego nie przepadam za nią w całości. Jednak znalazły się tu dwie, dla mnie ważne i magiczne piosenki. 

Pierwszą z nich była Father Figure. Znakomita piosenka i teledysk do niej, który zdobył główną nagrodę na rozdaniu MTV Video Music Awords. Teledysk opowiada o romansie taksówkarza z topową modelką. Nie byłem ci ja nigdy taksówkarzem, ale romans z modelką miałem (no może nie topową). Ona starsza, ja dopiero wkraczałem w dorosłość. No i masz, znowu wracam do kobiet i romansów. To była krótka, intensywna miłość. Zakochałem się w niej na zabój a ona pewnego dnia rzuciła mnie ot tak. Strasznie to przeżyłem. Ta sytuacja miała miejsce długo po wydaniu Faith, jednak właśnie wtedy słuchałem tej płyty dość często i Father Figure kojarzyć mi się będzie z tym wielkim zawodem miłosnym. Miałem kompaktowego singla, ale gdzieś mi zginął dlatego zdjęcie albumu i innego singla na którym ów utwór się znalazł. 

Drugim utworem z Faith był Kissing A Fool. Delikatnie jazzująca ballada. Kto pamięta teledysk? George wygląda na nim jak milion dolarów. Ale nie o wygląd tu chodzi, ale o wykonanie, przepiękne i wzruszające. I znowu relacje damsko-męskie. Ja ponownie zakochany (przyznaję, w młodości byłem kochliwy), myślałem że to ta jedna na całe życie. Była piękna niczym poranek. Jednak okazałem się tytułowym głupcem, okłamywanym, zbywanym i w końcu zdradzonym.

W 1990 ukazuje się drugi album George’a Listen Without Prejudice. Płyta pomnik. To najlepszy głos George’a, wokalny majstersztyk. Płyta arcydzieło. Minimalna ilość instrumentów, tym głównym jest głos Michaela. Mocny, zniewalający. Jakże zawsze żałowałem, że nie mogłem posłuchać go na żywo właśnie wtedy pomiędzy 1990 a 1995. Kto chce niech poszuka w Internecie jego występu. Concert Of Hope z 1993 roku. Na widowni Lady Diana, zapowiedź Davida Bowie a chwilę później pierwsze dźwięki Father Figure. George wykonał tam kilka piosenek z Killer (Papa Was A Rollin’ Stone) na czele i  wykonał to tak że… 

Dobrze, wracam do LWP. Choć płyta zrobiła na mnie piorunujące wrażenie w 1991 roku, to odegrała w moim życiu arcyważną rolę poczynając od Bożego Narodzenia 1993.  Nie chcę zagłębiać się w szczegóły, ale dla mnie osobiście okres 1991-1995 był koszmarem. Jak ja przetrwałem wtedy te kilka lat do dziś nie wiem, naprawdę nie mam pojęcia. Wiem natomiast jedno, to między innymi płyta Listen Without Prejudice pozwoliła mi przetrwać ten czas. Zawsze będę George’owi wdzięczny, za to że nagrał ten album, który od końca 1993 roku przez kilka miesięcy nie wychodził z mojego odtwarzacza. Myślę, iż to że teraz siedzę tu i piszę te słowa zawdzięczam między innymi temu albumowi.

Tu, cały czas mowa o LWP,  właściwie mógłbym wskazać każdą piosenkę, na pewno większość. Jednak tym najważniejszym utworem z tej płyty i jednym z najważniejszych w moim życiu jest Cowboys And Angels. Już ten fortepianowy wstęp rozrywa serce na strzępy. Nie chcę więcej o tym pisać bo mimo upływu ponad dwudziestu lat nadal jest mi bardzo ciężko gdy myślę o minionych latach. Nie mogę jednak nie wspomnieć o jeszcze co najmniej dwóch niesinglowych piosenkach z tego albumu. Pierwsza z nich, to piosenka Wondera nosząca tytuł They Won’t Go When I Go. Druga to antywojenna Mothers Pride. Więcej o nich można poczytać w moim wpisie dotyczącym płyty LWP. 

Z okresu LWP pochodzi jeszcze jedna piosenka, która jak niesie legenda, miała ukazać się na LWP vol.2. Mowa o utworze Crazy Man Dance, który był B-sidem singla Too Funky. Utwór utrzymany jest raczej w tanecznych klimatach jednak tekst jest tu niezmiernie ważny, mroczny, prawdziwy. Napatrzyłem się w życiu na biednych ludzi, którzy dla paru groszy są gotowi wiele zrobić. Nędza odziera ludzi z godności, to straszne. Nie przechodźmy obojętnie obok tych którzy potrzebują pomocy. To nie zawsze ich wina, że są biedni. Arcyważny utwór.

Na następny album Michaela trzeba było czekać sześć lat. Older ukazał się w maju 1996 roku. Na marginesie, to sam nie wiem dlaczego na dwudziestą rocznicę nie wspomniałem o nim na blogu. To był bardzo osobisty album dla George’a. No i z niego pochodzi jedna z najcudowniejszych piosenek w historii muzyki pop. Chodzi oczywiście o Jesus To A Child. Gdy pierwszy raz ją usłyszałem a był to 1994 rok, po prostu zamarłem. Mam tak do dziś, gdy tylko usłyszę pierwsze takty tego utworu muszę przystanąć, usiąść. Zamyślam się, wspominam wszystkich moich bliskich, którzy odeszli już z tego świata. To był pierwszy utwór jakiego wysłuchałem po śmierci George’a. Nawet nie zdawałem sobie sprawy, że mogę wyprodukować tyle łez. Czy się wstydzę? Absolutnie nie, przecież płakać to ludzka rzecz. Chłopaki nie płaczą? Co za bzdury. Widziałem już w swoim życiu niejednego twardziela, który ryczał jak dzieciak. Jesus To A Child był i zostanie dla mnie jednym z najważniejszych utworów w historii muzyki.

Drugą piosenką z Oldera, którą ubóstwiam jest The Strangest Thing, ale uwaga, w wersji live. Albumowa wersja mnie jakoś nie bierze, ta na żywo powala. Możemy ją znaleźć na kilku singlach. Ja na zdjęciu prezentuję amerykańskie wydania Star People, na których jest oczywiście wspomniany utwór. To przy tym utworze poznałem moją przyszłą i ciągle obecną Żonę – mój największy Skarb. I co? Znowu George stanął na mojej drodze i jemu zawdzięczam swoje szczęście.

 

Pod koniec XX wieku George został aresztowany w Beverly Hills za rzekomo lubieżne zachowania w publicznej toalecie. Sprawę oczywiście do granic możliwości rozdmuchały media . Z Michaela zrobiono zboczeńca, który uprawia seks z mężczyznami w toaletach. Prawda oczywiście była nieco inna, jednak Michael nie miał już wyjścia i musiał publicznie potwierdzić, że jest gejem. Ale potrafił do tej całej sytuacji podejść z humorem i natychmiast skomponował utwór Outside. Ileż to ja się wybawiłem z moimi koleżankami przy tym numerze. Swojego czasu wytańcowałem się za wszystkie czasy. Dlatego ten numer jest dla mnie ważny, bo kompletnie nie interesowało mnie to, że George jest gejem, ale interesowała mnie dobra zabawa. Przy tej piosence nie można usiedzieć na miejscu. Fantastyczne wspomnienia.

 

Ostatnią piosenką, którą wyróżniam jest piosenka świąteczna. Nie, nie chodzi o Last Christmas. To December Song (I Dreamed Of Christmas). George miał dość Last Christmas i postanowił napisać nową piosenkę, co wspólnie ze szkolnym kolegą Davidem Austinem zrobił. Piękny utwór, który w moim domu zastąpił ten najsławniejszy. Do tego przejmujący teledysk. Niestety nie przebił się ten utwór zbytnio do opinii publicznej i pomimo tego, że wznawiany był przez kilka lat, nic z tego nie wyszło i nadal George kojarzy się wszystkim z Last Christmas. Od kilku lat każde święta rozpoczynam December Song (I Dreamed Of Christmas). Teraz będzie mi go niezwykle ciężko słuchać. 

 

Właściwie mógłbym wymieniać bez końca moje ulubione utwory George’a Michaela i o każdym choć słowo skrobnąć. Czy jestem psychofanem? Nie, absolutnie. Ale George jest niewątpliwie moją pierwszą, wielką muzyczną miłością. I choć mój gust muzyczny mocno się zmienił, to cały czas byłem mu wierny, śledziłem jego dokonania, kupowałem płyty i single. Ostatni raz widziałem go na żywo podczas trasy Symphonica. To było w 2011 roku. Kto nie był musi mi uwierzyć. Zetknięcie na żywo z jego głosem jest niesamowitym doznaniem, takim, którego nijak nie można oddać słowami. Mimo że na przestrzeni lat głos mu się zmieniał, obniżył i już nie było tej lekkości śpiewania, to nadal był on cudowny. Mimo wszystko nadal bardzo mocny, czysty i niesamowity.

Zdjęcie jest mojego autorstwa

Jedyne co mam mu za złe to że zmarnował wiele lat, nie wydając przez ten czas nowego materiału. Z tego powodu na różnych forach i stronach jego dotyczących nigdy nie szczędziłem mu krytyki. Po prostu wielka szkoda, że taki głos, taki talent nie wykorzystywał swoich możliwości. Przecież to był muzyk, który sam komponował utwory, pisał do nich teksty, śpiewał je, sam je produkował i sam grał na wszystkich instrumentach. Do tego ten głos, jeden na wiele, wiele milionów. Jego śmieć to ogromna strata dla świata muzyki i ogromna strata dla mnie osobiście. Mógłbym tak pisać jeszcze wiele stron a i tak nie oddam tego co tkwi w moim sercu. Dlatego zakończę. Choć osobny tekst mógłbym napisać o coverch, które George niesamowicie zaśpiewał. choćby takich jak Tonight, Let Her Down Easy, Going To A Town, The Long and Winding Road czy wielu utworach Wondera. Osobny teks mógłbym poświęcić duetom w których zaśpiewał. Może wrócę do tego tematu.

 

George mój drogi przyjacielu, jeszcze raz dziękuję Ci za te lata. Byłeś i nadal będziesz ważną częścią mojego życia. Byłeś wspaniałym człowiekiem, towarzyszyłeś mi przez całe dotychczasowe życie, zarówno w chwilach radości jak i wielkiego smutku. George był…